donderdag 1 december 2016

weerstand begrijpen

Is beginnen met het invoeren van hoogfrequent, bewust transformatietijd in je (samen-)leven zo gemakkelijk als het er op papier uitziet?
Nee.
Is het leuk dan?
Nee, in de meeste gevallen is dat eerst bepaald niet het geval voor iemand die gewend is maar door te gaan.

De ‘leukheid’ en ‘aantrekkelijkheid’ zit hem niet in de aangenaamheid van het stopproces zelf, maar in de positieve effecten op het algehele welbevinden. Hoe beter je het kunt, hoe gemakkelijk en leuker het wordt… maar dat vergt wel enige oefening en … doorzettingsvermogen (gevoed door het begrip waarom het wel de moeite waard is om je hierin te trainen).

Het helpt daarbij, denk ik, om je goed om je van een paar factoren die meespelen, die het best heel lastig kunnen maken om dit te doen,  heel goed bewust te zijn.

In de hier gratis te downloaden methode voor positieve sociaal-emotionele groei :
Filofilie, spinnen van genoegen,
schrijf ik daar het volgende over:

----
Is stoppen leuk?
Nee
.

Daar kun je lang of kort over praten, maar nee, je energie wil van nature het allerliefste in beweging zijn, dingen meemaken.

Voel dan ook de weerstand hiertegen door je belevingswereld gaan.
Begrijp dat dat gevoel van enige mate van weerzin ertegen bij het afremproces hoort.

Het voelt, zeker in het begin niet comfortabel . En het is goed om te begrijpen waarom dat is, om het begrip ervan, het meteen gemakkelijker te hanteren maakt. 

Ik zie twee belangrijke redenen:

Reden 1:  natuurlijke weerstand
Actief stoppen, de rem op iets zetten dat in beweging is gaat nou eenmaal met een zekere mate van frictie gepaard. Dat moet om relatief snel en veilig tot stilstand te kunnen komen.
Dat geldt voor auto’s, fietsen, machines…… het geldt ook voor je belevingswereld.
Langs natuurlijke weg kan het geheel ook wel stoppen als je ‘ het gas loslaat’. Maar tot stilstand zien te komen door alleen maar te stoppen met de boel actief aandrijven,  dat kost veel meer tijd dan beheerst remmen en stoppen.

Reden 2:  culturele weerstand
Er is vaak ook sprake van een ‘morele’ weerstand.
Je kan het ‘ zomaar stoppen’ niet goed met je geweten in overeenstemming brengen omdat het er cultureel zo ingeramd is in onze opvoeding dat we door moeten gaan totdat we het echt niet meer kunnen. ‘ Even niets’ doen is sociaal niet acceptabel.
100% actief is de culturele norm, behalve, wellicht, in officieel goedgekeurde pauzes.
Hoe kun je met deze vorm van weerstand nou optimaal omgaan?


Reden 2  begrijpen en de effecten kalm kunnen hanteren

Omdat de belevingswereld nog ‘ draait’, wordt er automatisch geweten in je werk meegetrokken. In dat geweten wordt  ’maximaal presteren’ (100% energie investering) (op dit moment nog) hoger gewaardeert dan optimaal presteren (circa 80% energie investering), vanwege die sociale programmering. En dus wil je weer gas geven en doorgaan!

Door het stoppen als aantrekkelijk te zien, door jezelf voor ogen te houden waarom je nu toch echt even (kort dus) wilt stoppen, trek je met de mentale kracht van je aandacht  vrij letterlijk met kalme overtuiging aan de touwtjes. Door actief te beseffen dat deze stopactie een investering is in zowel jouw eigen kwaliteit van leven als wel dat van de mensen in je sociale netwerk, komt het proces net even wat sneller en rustiger tot stilstand  en dus, hoef je ook minder lang iets te doen wat tegen je culturele geweten indruist.  Dat maakt het gemakkelijker om te doen.

Er zijn meer manieren waarop je het jezelf gemakkelijk kunt maken dit te oefenen, wetend dat die drang om door te gaan, zijn oorsprong vindt in de sociale programmering. 

Gebruik de sociaal geaccepteerde verwijderingsredenen voor de mini me-time.
Toiletbezoek is een sociaal geaccepteerd fenomeen (en dus een betrekkelijk aantrekkelijke optie om dit tot stilstand komen veilig mee te kunnen uitproberen).

Ieder half uur ‘gaan’ wordt ook weer sociaal oncomfortabel, maar er zijn wel meer sociaal geaccepteerde terugtrekacties denkbaar:” Even de kopjes in de keuken zetten”, “ even de vuilnis in de container gooien”, “ even geld halen bij de bank” en in de tijdspanne kun je dan ook  een paar minuten mini-me-time opnemen.

Voor alle volledigheid… let op wat mini-me-time inhoudt:
geen activiteiten,
geen verbinding met andere mensen
(dus ook niet via een computer, telefoon, pen en papier!)

Je belevingswereld helemaal stop zetten.
Voor klein onderhoud, een kleine inspectie hoe het gaat.

 -----
Uiteraard helpt het in een sociaal verband, als de leiders van de gemeenschap het nemen van voldoende transformatietijd in woord en daad faciliteren.
Want dat wat de leiders actief voorleven (zelf doen en iedereen aanbevelen), is veel gemakkelijker 'sociaal geaccepteerd' en staat veel minder onder druk van 'de angst om basisveiligheden te verliezen'.

Ik kan het lezen van de Filofilie-methode van harte aanbevelen, om meer te begrijpen van de achtergronden waarom het (samen-) leven zoveel mooier wordt en soepeler loopt, als je de kunst van het omgaan met transformatietijd ( mini-me-time) leert beheersen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten