gewoonte?

Is dat nou echt zo nuttig, cruciaal zelfs, voor de kwaliteit van je (samen-) leven om zo vaak van die kleine stops te maken?

• Tussen twee taken
• Iedere 20 – 30 minuten
• Wanneer iets niet naar je zin gaat

Waarom ben ik daar zo zeker van ( nogal tegen de stroom van de praktijk in het dagelijks leven in onze moderne maatschappij)?

Mijn eigen ervaring, is de grootste bron van zekerheid daarover.

Ik ben een stuk rustiger, helderder, zelfverzekerder, creatiever, intuïtieve, vindingrijker en verbonden met een basisveiligheid rond ‘ de zin’ in het leven sinds ik mezelf in 2012 leerde bewust te stoppen.. en daarmee veel bewuster en veel vaker in het hier-en-nu te zijn.
Me ook bewust van mijn energiehuishouding en informatiesystemen te zijn.
Mijn persoonlijke welzijn, mijn sociaal mentaal-emotionele staat van zijn is er enorm  vergroot door te stoppen met ‘ steeds maar doorgaan tot aan het gaatje’.

Terugkeren naar ‘druk-druk-druk’ en ‘ door-door-door’ is voor mij net zo ondenkbaar als weer gaan roken is voor iemand die daarmee is gestopt. Iemand die nu heeft ervaren de wereld weer vol te kunnen proeven en ruiken en weer vol energie en uithoudingsvermogen hebben en een goede gezondheid.

Zit ik dan passief in een hoekje, geheel onproductief een beetje zweverig ‘zen’ te wezen?
Wie mij van nabij kent zal weten dat ik juist graag de vele energie die ik beschikbaar heb ook actief investeer. Ik mag nog altijd graag veel voor elkaar krijgen in weinig tijd.

Ook voor 2012 was ik helder, zelfverzekerd, creatief en vindingrijk.
Vergeleken met anderen, leidde ik al niet zo’n heel erg druk-druk-druk bestaan. ( geen kinderen, parttime werk en geen behoefte mijn agenda tot de nok toe te vullen met activiteiten buiten de deur).

Maar rustig, vredig in mijzelf, dat was ik niet.
Wel uiterlijk, maar inwendig….. niet compleet.
Me veilig weten in mezelf?
Nou nee, er was altijd een vage onderstroom van zorg en angst en die is sinds ik bewust regelmatig stop en be-grip heb op de zaak, voor hoe het werkt, volkomen weg.
Alsof er een inwendige ‘smog’ is weggenomen, alsof de longen van mijn emotionele huishouding weer volkomen ‘schoon’ zijn zodat er geen vage reutel op mijn ademhaling constant merkbaar is.

Ik stak al niet de ene activiteit met de andere aan en onbewust trok ik me vaak al even terug als iets niet helemaal lekker liep op het werk, om dan met hernieuwde moed en een andere aanpak voor de dag te komen, dus mijn binnenwereld was wellicht nog relatief schoon van sociale mentale en emotionele stress-smog, vergeleken met mensen die alle uren van de dag compleet, liefst nog mutli-taskend vullen, met input, met output, zonder enige herkenbare vorm  van transformatie-tijd.

Net als met roken en alcohol drinken , is er, zo observeer ik het tenminste, van groepsdruk sprake om met ‘door blijven gaan’ te beginnen.

‘Iedereen’ doet het en om ‘erbij te horen’, ‘moet’ je wel.

En voordat je het weet ben je van een onschuldige ‘ af en toe’, beland in een gewoonte waar je maar moeilijk weer van af komt.

Terwijl het, net als bij een alcohol en/of rookverslaving, objectief meetbare schade toebrengt aan je eigen gezondheid en welzijn en ….. aan de relaties die je met anderen onderhoudt!

Roken mag nu al een paar jaar niet meer op de werkplek en in publieke gebouwen ( terwijl dat jarenlang de normaalste zaak van de wereld was, sociaal zeer geaccepteerd was zelfs .  ‘Gezellig’ als het overal blauw staat.)

Ik bouw graag mee aan een wereld waarin de sociaal emotionele smog uit het straatbeeld van het dagelijks leven is verdwenen.

Waar ‘ en maar doorgaan ….als een kip zonder kop ….met de blik op oneindig en verstand op nul’ , niet meer als een gewaardeerde bijdrage aan de maatschappij wordt gezien, maar als een onnatuurlijke gewoonte die schadelijk is voor alle betrokkenen.

En zeker  op het werk en in het publieke domein, actief en bewust ( van de gevolgen) wordt ontmoedigd.

Of, om het positief te formuleren ( omdat stoppen met iets altijd lastiger is dan het een vervangen door iets duidelijk anders :-) )

Waar (levens-) kwaliteit, door middel van het aanmoedigen van het nuttigen van voldoende  en regelmatig transformatietijd actief wordt bevordert.

Omdat….. ? 

Het natuurlijk beter werkt!